Het progressieve kartel tussen SOS 2012, sp.a en Groen in Sint-Niklaas hield op woensdagmiddag 1 februari 2012 op te bestaan. Sindsdien worden termen als huwelijk en scheiding gretig gebruikt als metaforen om de politieke actualiteit van de afgelopen weken te vatten. Begrijpelijk: ze stippen als geen ander de kern van een sterke, hartelijke en gesmaakte samenwerking aan en geven onomwonden de gevoelens bij het brute einde van die samenwerking weer.
Hoewel ze tot op zekere hoogte zeer bruikbaar zijn, mogen we onszelf toch niet verliezen in deze vergelijkingen. We zijn er immers van overtuigd dat enkele kantelmomenten niet te verklaren zijn door de logica van het huwelijk. In oktober 2011 gingen alle partners na de voorstelling van de progressieve kopman en kopvrouwen een nieuwe verbintenis aan, daarna haalden de ambitie en de persoonlijke spanningen het van het politieke realisme van het progressieve kartel met drie.
Het was een opeenstapeling van verschillende kleine incidenten die álle partners in januari 2012 tot bezinning over de samenwerking bracht. Binnen SOS 2012 was en is er eensgezindheid over het sluiten van de rangen van de progressieve stadslijst. De voltallige bestuursvergadering bekrachtigde reeds op 28-01-2012 unaniem deze aanpak. De overtuiging dat drie sterke partners nodig zijn om een stevig en geloofwaardig progressief blok te vormen bleef, de verstandhouding met en tussen alle partners kan en moet/moest beter. Deze opstelling werd op 30-01-2012 schriftelijk aan de top van sp.a en Groen bezorgd, vergezeld van de boodschap dat SOS 2012 omzichtiger te werk had kunnen gaan. Ze was onze basis voor een intern, open en eerlijk debat over vertrouwen en strategie, politiek leiderschap en loyaliteit. Toch werd niet gewacht op bemiddeling of een genuanceerdere opstelling.
De (r)evolutie werd immers versterkt door politieke berekeningen. Hoewel alle kandidaten van het progressief kartel baat hebben bij elke versterking van de progressieve stadslijst,werd de nieuwsgierigheid op 26 januari 2012, na de voorstelling van enkele SOS 2012 kandidaten, vervangen door angst, gevolgd door paniek rekenen, verblind door persoonlijke ambitie. De traditionele roep om meer zitjes onder de klassieke partijpolitieke vlag te planten weerklonk te luid om te beseffen dat het kiessysteem grote lijsten bevoordeeld.
Freddy Willockx speelde een bepalende rol in de bemiddelingspogingen. Binnen zijn eigen partij lukte dat in eerste instantie ook: een meerderheid schaarde zich achter een verdere samenwerking met drie, onder voorwaarden. Tot er uit de bestuurskamer van Groen, eensgezind het blok werd opgelegd. Een koers die gretig werd gevolgd door menige kameraden van Willockx. Een aanfluiting van de i(partij)democratie en bovendien werd het lot van het progressieve kartel bezegeld in twee achterkamertjes, zonder daarbij de gigantische gevolgen voor de stad en de progressieve kiezer voor ogen te houden.
Elke versnippering van de progressieve krachten vertaalt zich immers in een minder representatieve vertegenwoordiging in de gemeenteraad. Die versnippering staat ook in schril contrast met de slagkracht van een progressief project dat alle spelers op de brede linkerzijde zou herbergen. Maar bovenal, ze brengt een hele hoop kiezers die gewonnen zijn voor een warm, duurzaam en vooruitstrevend toekomstverhaal voor de stad aan het twijfelen. Dat de scheiding onomkeerbaar zou zijn is dus vooral spijtig voor alle progressieven in Sint-Niklaas.
Het is aan ons om daar geloofwaardig en vernieuwend op te antwoorden met een modern, progressief, stedelijk project dat duidelijke keuzes durft te maken voor Sint-Niklaas. Daarin moet plaats zijn voor àlle mensen die de lokale politieke dynamiek als kompas willen hanteren voor een programma op maat van Sint-Niklaas. Onze lokale actie staat los van nationale partijpolitieke belangen. We zijn ervan overtuigd dat onze stad veel mensen kent die een open stadsproject genegen zijn en werk willen maken van :
– een aantrekkelijke, warme en leefbare woonstad
– een allesomvattende mobiliteitsvisie
– een actieve stadspromotie en kordate leegstandbestrijding.
– een aantrekkelijk en divers cultureel aanbod met een duidelijke emanciperende
en hoogstaande programmatie
– een integraal samenlevingskader
– een modern lokaal bestuur dat zich richt op zijn kerntaken
Gebaseerd op dit principe en met deze krachtlijnen onder de arm, willen we de komende weken dit lokaal politiek project verder vormgeven. Daarbij houden we voorlopig, in tegenstelling tot berichten in de media, alle mogelijkheden open.
Getekend,
Steve Vonck, Mohamed Aattach, Jimmy De Block, Wouter Van Bellingen , Wim Maes, Sara Weemaes, Frederik Wittock, Ali Salhi, Edwin Foubert
De beweging SOS 2012 trekt op eigen benen met een volledige lijst van 41 kandidaten naar de kiezer op 14 oktober. De beweging van Wouter Van Bellingen werd gedumpt door het Progressief Kartel waar ze samen met SP.A en Groen inzat. ‘Maar Wouter laat zich niet zwart maken’, zegt hij zelf.
Wouter Van Bellingen 