Interpellatie gemeenteraad 13 september 2013.
De laatste dagen is er gegoocheld met cijfers van de opkomst van de volksraadpleging. De kern van de zaak is dat ongeveer 8.800 vonden dat de reinigingsdienst niet moest geprivatiseerd worden. Dit toont aan dat het debat op zijn minst moet heropend worden. SOS 2012 is in principe niet tegen uitbesteding, maar die moet wel beoordeeld worden op 4 punten: nl. kostprijs, tijd, kwaliteit en doelstellingen en vooral eerst een kerntakendebat.
Tot vandaag is het kerntake
ndebat nog niet gevoerd in de gemeenteraad en daarom is het voor ons totaal onmogelijk om te beslissen ofdat de reinigingsdienst of een andere dienst moet uitbesteed worden ofwel naar de intercommunales, ofwel naar de sociale economie ofwel naar de privé. De manier waarop dit schepencollege omgaat met zijn personeel en bevolking getuigd van een onwaarschijnlijke arrogantie.
Dat jullie geen rekening houden met de mening van de gemeenteraad dat wisten we al, maar spuwen in het aangezicht van bijna 1000 mensen is een andere zaak. Zo was ik afgelopen maandag samen met een aantal mensen van de administratie op een seminarie rond strategisch bezuinigen. En daar werd Sint-Niklaas aangehaald als slechte voorbeeld. . Twee weken geleden zei ik nog in deze gemeenteraad dat de voorbereiding inclusief de datum van de volksraadpleging een gemiste kans was voor de lokale democratie. Vandaag kan ik alleen maar vaststellen dat de volksraadpleging een schande is voor Sint-Niklaas. En zo werd een hoogdag van de democratie, een nachtmerrie voor de burger.
Volgens het stadsbestuur is de privatisering van de reinigingsdienst een noodzakelijke besparingsmaatregel waarvoor geen alternatief bestaat. Dat er geen alternatief bestaat, is politieke nonsens. Mits wat politieke wil en moed is er altijd een alternatief te bedenken. Bijvoorbeeld besparen op feestelijkheden en kermissen, Een beetje vuurwerk minder, privé-organisatoren laten betalen voor de vuilnisophaling na activiteiten, een efficiënter parkeerbeleid…
En als je wil blijven vasthouden aan het idee dat er geen alternatief is, stap dan uit de politiek. Want de onmogelijkheid van een alternatief wijst op de overbodigheid van de politiek: als er geen beleidskeuzes meer dienen gemaakt te worden dan dient politiek tot niets. En kunnen ambtenaren de stad runnen.
Er van uitgaande dat er dus altijd een alternatief is, dient de vraag gesteld te worden of privatisering een goede besparingsmaatregel is. Het antwoord hierop luidt: nee. Voor alle betrokkenen in kwestie – de burgers, de werknemers, de overheid en de democrati
sche politiek in het algemeen – is in dit geval privatisering geen goede maatregel:
Voor de burgers: privatisering leidt doorgaans tot slechtere dienstverlening naar de burger toe. Er is een vermindering van de kwaliteit van de dienstverlening en doorgaans wordt die dienstverlening ook op termijn duurder voor de burger. Dit vanwege het feit dat privatisering vaak leidt tot het vestigen van een reëel monopolie of oligopolie met de ‘vrije markt’ als ideologisch schaamlapje
Voor de werknemers: werknemers in geprivatiseerde diensten moeten zich doorgaans meer flexibel opstellen. Dit betekent: meer werkdruk, slechtere werkcondities en minder tewerkstelling. In ieder geval vervalt de rol van overheid als schepper van duurzame en sociale jobs wanneer publieke diensten geprivatiseerd worden. Met andere woorden: werknemers zijn slechter af.
Voor de overheid: privatisering kan op kortere termijn de balans in evenwicht brengen maar op langere termijn kost het doorgaans meer aan de overheid. De slechtere dienstverlening en de slechtere condities van werknemers (met bijhorende werkloosheid) dient immers opgevangen te worden door de overheid. Daarmee samenhangend: in belangrijke mate dient privatisering gezien te worden als de oorzaak van de crisis waarin we nu verzeild zijn geraakt. Het is nogal vreemd om dan de oorzaak als oplossing te zien. Ik hoef het verhaal over de riolen van Sint-Niklaas denk ik niet opnieuw te vertellen.
Voor de democratie: privatisering is een aanslag op de democratie. Wat publiek goed is, wordt verkwanseld aan een netwerk van privé-actoren waardoor de democratische controle en algemene transparantie van de dienstverlening er drastisch op achteruitgaat. De politiek verbergt zich achter de privé en de privé achter de politiek en de burger die voelt zich van iedere macht verstoken.
Deze zaken zijn niet uitgevonden. Lees de studies over wat de politiek van privatiseringen ons tot hiertoe heeft opgebracht. Privatisering werk niet! Zo eenvoudig is het! Het is beleidsmatig paniekvoetbal en om hoger vermelde redenen een vorm van barslecht bestuur.
Maar bovenal kan men zich de vraag stellen waarom sociaal-democraten, socialisten en groenen een dergelijke privatiseringspolitiek door dik en dun willen verdedigen
. Er is immers niets sociaals en niets democratisch aan een politiek van privatisering en het negeren van een volksraadpleging. Het druist in tegen de fundamentele beginselen van de sociaal-democratie en de groene beweging en betekent een complete afbreuk van wat de sociale democratie en de groene beweging doorheen de twintigste eeuw wist te realiseren. Het siert de vakbonden dan ook dat ze in dit dossier – dat als een symbooldossier moet beschouwd worden: het gaat om méér dan die reinigingsdienst – aan de alarmbel hebben getrokken. Het siert ook de burgers van Sint-Niklaas dat ze de moed hebben gehad om dit broodnodig debat te voeren en op de agenda te plaatsen. Maar het betekent een absolute schandvlek op het al reeds bevuilde blazoen van partijen als sp.a en groen die – God moge weten waarom – weigeren de kant van de vakbeweging en de progressieve burgers te kiezen. Zeker nu, middels het referendum, deze kans om aansluiting te vinden bij de natuurlijke bondgenoten, hen op een presenteerblaadje wordt aangeboden.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...