Geachte heer Reynebeau,
Beste Marc,
In het verleden had ik steeds veel respect voor uw journalistiek werk. Maar ditmaal heb je me toch ontgoocheld en dit nav het opiniestuk “Onfrisse heren in de straat”.
Link naar “Onfrisse heren in de straat”
Ik meen me te herinneren dat een journalist en zeker een historicus steeds zijn bronnen moet checken. En zeker zijn primaire bronnen in casu mezelf. Bovendien heb ik gemerkt dat u zich enkel baseert op secundaire bronnen, nl. kranten- en belgaberichten. Bronnen die ik dus zelf niet gelanceerd heb. Tenslotte is heel deze heisa uit zijn verband gerukt, omdat mijn speech (in mijn hoedanigheid) als schepen van jeugd en ontwikkelingssamenwerking gewijd was aan Maurits Coppieters, en dit ter gelegenheid van een onthulling van een naamplaatje aan zijn geboortehuis. Tijdens deze onthulling was er, bij mijn weten, geen journalist aanwezig, (als) ook niet het raadslid waar je naar verwijst. (dat achteraf commentaar had. ) Leopold II werd dan ook maar in de zijlijn vermeld.
Nu over de grond van de zaak
“Kan, naast de straatnaam, niet ook het schilderij van Leopold II maar beter uit Sint-Niklaas verdwijnen?”
Ja, ook dat kan – in theorie. Maar ik ga hier niet het gras van voor de voeten van mijn collega gemeenteraadslid, die met dat idee kwam, wegmaaien. Hij mag zijn aanvullend voorstel gerust ook op de agenda proberen krijgen, en dan liefst ook ineens met een voorstel voor een ander èn beter schilderij in de plaats. Ik had en heb alvast een mooi alternatief voor de straatnaam. Dat was trouwens ook de aanleiding, met name het nog eens in de herinnering halen van de wens (een straat genoemd naar Maurits Coppieters) die ere-burgemeester Willockx reeds eerder formuleerde. Ik deed dit op het moment dat er in de stad een eenvoudig bordje werd geplaatst aan zijn geboortehuis (in de Westerstraat te Sint-Niklaas). Iets wat me als eerbetoon wel erg magertjes leek. Ik hoop/hoopte dat het hier niet bij blijft, en dat het bordje geen excuusbordje zou blijven. Een straat is echt wel het minste wat we kunnen doen qua eerbetoon. Het geven van een straatnaam is een subjectief gegeven met als doel een appreciatie. Terwijl het koningschap van Leopold II een historisch feit is. Mag ik er trouwens aan herinneren dat in onze stad reeds eerder zelfs een compleet plein van naam veranderde, en dit van een tijdgenoot en medestander trouwens van Leopold II, met name Kardinaal Mercier. In 1998 verloor alvast deze tijdsgenoot van priester Daens zijn plein in sint-niklaas. Het in 1926 tot Kardinaal Mercierplein gedoopt plein werd voortaan (terug) gewoon Houtbriel genoemd.
Link naar Film Daens
—-
Royaltywatcher Jan Van Den Berghe presenteert jongste boek: ‘God in Laken’
Link naar God in Laken
Zijn zoon Leopold II, die zijn reputatie tegenover de tien geboden was anders ook van bedenkelijk niveau?
‘Leopold II was katholieker dan zijn vader, maar ook meer nog een pragmaticus. Hij had nog meer de paus nodig om de priesters in te tomen, denk maar aan Daens. Paus Leo XIII was immers de man van Rerum Novarum, en niet direct gekant tegenover de katholieke arbeiders en het ACW. Leopold II had bovendien ook de paus nodig voor zijn Kongo-politiek. Hij vergoelijkte zijn daden door de paus erop te drukken dat hij missionarissen uitzond naar Kongo om ginds ook te bekeren, onder het mom van:’Ik doe aan beschavingswerk’. Maar je wil niet zo ver gaan dat je alle misdaden in Kongo aan Leopold II toeschrijft. ‘Nee, dat zou te ver gaan. Leopold II is er ook nooit geweest. Ten eerste omdat hij fysiek niet in orde was, hij hinkte. En dat kon toch niet dat een koning van het superieure ras toonde dat hij lichamelijk iets mankeerde? En ten tweede had Leopold II een onvoorstelbare smetvrees. Zijn kranten moesten gestreken worden, hij liet naar eigen ontwerp celofaanzakjes vervaardigen om zijn baard te beschermen tegen de regen enzovoort.
Ondanks zijn tweede huwelijk, kerkelijk zelfs en dan nog met een dame van lichte zeden: Caroline Delacroix, sterft hij als groot christen. ‘Ja, vlak voor zijn dood heeft hij nog gebiecht. Niet bij de kardinaal, maar bij een gewoon priester wiens oren wellicht rood hebben gestaan. Nadien heeft de kardinaal hemzelf, kardinaal Mercier, Leopold II vanop de kansel zelfs bijna heilig verklaard. Het toont aan de de band tussen de troon en het altaar altijd zeer hecht is geweest.’
—–
‘Een massamoordenaar en een koloniaal,’ zo denkt schepen Wouter Van Bellingen
Alvast toch van een iets andere misdaad-orde dan de genoemde Kardinaal Mercier die zijn plein hier en elders kwijt raakte omdat hij zich hevig verzette tegen de van het Franstalige onderwijs in Vlaanderen en jarenlang een verfransingsbeleid voerde in de Vlaamse Kerk.
Maar was Leopold wel een ‘koloniaal’?
Tja, gaat dat aub eens vragen aan mensen als Walter Zinzen, Daniel Vangroenweghe (“Rood rubber”), Ludo De Witte of andere congo-specialisten hé. Leopold II geen koloniaal noemen, dat is pas “muggen ziften”. Ik ben overtuigd mocht Leopold II vandaag leven, hij zich zeker zou moeten verantwoorden voor misdaden tegen de menselijkheid voor het Internationaal Strafhof. Voor mij was hij alvast geen “ambitieuze held” zoals een voormalig minister hem onlangs nog durfde noemen.
Link naar David Van Reybrouck
Ik ben blij alvast dat je toegeeft dat “Leopold verantwoordelijk was voor een exploitatiesysteem dat door zijn geldbejag heeft geleid tot de dood van misschien wel miljoenen Congolezen”. Ja, je leest het goed: “misschien verantwoordelijk voor wel miljoenen Congolezen”. 2 miljoen, 3 miljoen… ? ‘k Zou het wel eens willen weten. Of is dat ook muggenziften? Miljoenen Congolezen, dat zijn dus miljoenen mensen hé. Hallo!?
En inderdaad, reeds “In zijn eigen tijd stond Leopold al ter discussie op grond van net hetzelfde argument” als ik en vele anderen nu impliciet inroepen, met name de mensenrechten. Op school heb ik daar heel weinig, ik denk niets zelfs, over gehoord. Als schepen van jeugd en internationale contacten beschouw ik het alvast als mijn topprioriteit om mensenrechten centraal te helpen stellen.
Blij ook dat je bevestigt dat “wijlen Maurits Coppieters iemand is die zonder enige twijfel de eer van een eigen straat verdient” Eigenlijk zijn we het over veel eens, denk ik. Ik kan je ook geruststellen. Het ligt absoluut niet in mijn bedoeling “de geschiedenis te corrigeren”, integendeel. Als ik nog eens een suggestie mag doen. Beste Vlaamse TV (eender wie), zend aub eens de BBC-reeks WHITE KING BLACK DEATH eens uit. En rara wie wordt daar opgevoerd als historicus en journalist? Juist Marc Reynebeau.
Link naar WHITE KING BLACK DEATH
En misschien ineens ook nog eens de film ‘Lumumba’ van de Haïtiaanse cineast Raoul Peck. Kwestie van ons historisch beeld wat bij te schaven en de vroegere correcties wat te corrigeren.
Link naar Afrika filmfestival zonder Vlaamse subsidies
Dat je me revisionisme en goedkoop en opportunistisch moralisme verwijt, pik ik eigenlijk niet. En wat anderen met andere straatnamen doen, interesseert me momenteel ook minder. Eén ding te gelijk, ‘k wil de vis niet verdrinken. Dus ook dat schilderij van Leopold II op stadhuis hangt niet echt in mijn weg. Ik sta er trouwens bijna altijd met mijn rug naar toe. De beoordeling van “slechte schilders” of evt. “krukkige schrijvers”, die inderdaad ook soms met een straatnaam geëerd worden, laat ik graag over aan anderen. Dat Leopold II ne slechte mens was, daar ben ik alvast van overtuigd. Iets ergers dus dan “allerminst een fijn heerschap” ! En, dus geen straatnaam waardig voor wie ondertussen zijn geschiedenis goed kent.
Daarnaast zoals ook al vandaag te lezen viel in uw zustercoreliokrant, beseft ik dat er inderdaad belangrijker zaken zijn, maar wat even belangrijk is dat er in het onderwijs te weinig wordt stil gestaan bij de rol van Leopold II en België in Centraal-Afrika. Nu wordt er nog te veel gefocust op het missiewerk, Expo 58-nostalgie en dergelijke. En net daarom plannen we in het najaar rond ons fairtradeweekend heel wat vorming en duiding over 50 jaar onafhankelijkheid Congo. Ik hoop dat dit ook evenveel weerklank krijgt in de nationale media.
Maar vooral hoop ik nog altijd dat Maurits Coppieters een straat krijgt in Sint-Niklaas en in navolging ook Nelson Mandela, M. Ghandi, Martin Luther King.
Toch nog één opmerking zou dit allemaal nieuws geworden zijn, mocht ik niet de eerste zwarte schepen van Vlaanderen zijn. Maar gewoon Wouter Van Bellingen, schepen van Jeugd en ontwikkelingssamenwerking in Sint-Niklaas.
De Standaard
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...