“Opvolger van de Leopold II-laan? Dat kan zeker een gekleurde vrouw worden”: Wouter Van Bellingen, in 2007 de eerste (en nog steeds enige) zwarte schepen in Vlaanderen.

“Tien jaar geleden kreeg ik heel Vlaanderen over mij heen, toen ik voorstelde om de naam van de Leopold II-laan te veranderen. Ik werd uitgelachen, genegeerd, zelfs uitgedaagd. Maar kijk, nu is het dan toch zo ver.” Voor Wouter Van Bellingen, in 2007 de eerste zwarte schepen in Vlaanderen, mag het tijd kosten om de nodige stappen te zetten, maar hij ziet nu wel uitgelezen kansen om het ook in Sint-Niklaas anders aan te pakken. 

^{In januari 2007 legde Wouter Van Bellingen de eed af als eerste zwarte schepen in Vlaanderen. Daarmee zorgde hij voor een primeur, al kreeg hij geen navolging. “We zijn nu 2020. Als ik dertien jaar geleden de eerste was, zou je verwachten dat er na mij nog velen zouden zijn gevolgd. Maar dat is niet gebeurd. Ik was de eerste zwarte schepen en ik ben nog altijd de enige zwarte schepen tot nu toe in Vlaanderen.” Daarmee wil hij niet zeggen dat er niks is veranderd. Al gebeurt het wel telkens met kleine stapjes, zoals hij ook merkt als directeur van de vzw Integratiepact.}

^{Zo ook in zijn thuisstad Sint-Niklaas, waar burgemeester Lieven Dehandschutter (N-VA) nu aangeeft dat de tijd rijp is om de Leopold II-laan van naam te veranderen. Van Bellingen pleitte daar in 2010 als schepen al voor, maar ondervond toen nog heel wat weerstand. “Eigenlijk was toenmalig burgemeester Christel Geerts (sp.a) ook voorstander. Ons progressief kartel van sp.a, Groen en SOS-2012 wilde die naamsverandering, maar binnen de meerderheid was er helaas geen meerderheid (het kartel zat toen in een coalitie met CD&V-N-VA, red). Ik zou uit de biecht kunnen klappen, maar dat doe ik niet. Ik ben vooral blij dat de CD&V-jongeren nu met het hele verhaal mee zijn. In de trouwzaal heeft trouwens ook altijd een groot portret van Leopold II gehangen. Dat heeft ook al voor veel discussie gezorgd. Het hangt er nu niet omwille van onderhoudswerken, maar ik kan me niet voorstellen dat het nog terugkomt. Wél een straatnaam veranderen, maar het portret laten hangen? Nee, dat zie ik niet gebeuren.”}

^{“Hoopvol door jongere generaties”}

^{“Ik ben heel blij dat alle fracties in de gemeenteraad er nu wél achter staan. In 2010 werd ik met mijn voorstel om die straatnaam te wijzigen bijna afgemaakt door sommige opiniemakers. Ik kreeg heel Vlaanderen over mij heen. Eerst lachten ze met mij, dan negeerden ze mij, dan bekampten ze mij, maar na een tijdje win je dan toch. Dat doet me plezier. In tien jaar tijd kan er dus wel wat veranderen. En dat komt vooral door de jongere generaties. Zij stemmen mij hoopvol. Jongeren groeien vandaag op in een andere, veel meer diverse wereld. Zij stellen zich vragen én ze hebben makkelijker toegang tot bronnen over alle mogelijke onderwerpen. En er wordt ook meer geluisterd, vind ik.”} 

^{Impact van corona}  

^{“Uiteraard heeft de dood van George Floyd in de Verenigde Staten de problematiek heel nadrukkelijk en op een schokkende manier blootgelegd. Maar er is nog veel meer dat speelt. En vergeet ook de impact van corona niet. Veel mechanismen zijn duidelijker geworden. Deze periode is een bewustwording over solidariteit en verbondenheid. Ons gedrag heeft in deze tijden immers impact op het welzijn van anderen. We zijn allemaal met elkaar verbonden. Dat heeft corona heel duidelijk gemaakt.”}

^{Gekleurde vrouw}

^{En een nieuwe naam dan, voor de Leopold II-laan? Van Bellingen was indertijd voorstander om er de Maurits Coppieterslaan van te maken, naar de Sint-Niklase politicus (1920-2005) die het boegbeeld werd van de progressieve vleugel binnen de toenmalige Volksunie. Nu denkt hij er anders over. “Maurits Coppieters zou in 2020 honderd jaar geworden zijn, dus dat lijkt een goeie aanleiding. Maar toch denk ik dat het in 2020 beter is om voor de naam van een gekleurde vrouw te kiezen. Dat zou Coppieters ongetwijfeld zelf ook een beter idee gevonden hebben. En even belangrijk is de manier waarop zo’n naam wordt gekozen. Het zou heel waardevol zijn om daarbij de Sint-Niklazenaren met Afrikaanse roots actief te betrekken, door met hen en nog andere gemeenschappen in dialoog te gaan. Geen participatie, maar een dialoog, omdat een dialoog uitgaat van gelijkwaardigheid. Het hoeft ook allemaal niet te snel te gebeuren. Láát het gebeuren, benut deze uitgelezen kans om te tonen dat ook in Sint-Niklaas ‘everybody’s lives matter’. Een symbolisch persoon een plaats geven in ons stedelijk erfgoed, dat betekent echt wel iets.”}

Maar de lente wist het niet…

MAAR DE LENTE WIST HET NIET….

Het was begin 2020…
De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug,
Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen
De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen…En toen werd het Maart…

Het was Maart 2020…
De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto’s stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten en dat over de hele wereld, landen gingen op slot, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde, het was zo surrealistisch…Iedereen wist wat er aan de hand was

Maar de lente wist het niet
En de bloemen bleven bloeien
En de zon scheen…De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan
En de zwaluwen kwamen terug
En de lucht werd roze en blauw
Het werd later donker en ’s ochtends kwam het licht vroeg door de ramen

Het was Maart 2020…
De jongeren studeerden online, vanuit huis
Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis
Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen
Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten
Bijna alles was gesloten …Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars
Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken
Mensen moesten vanuit huis gaan werken
Ondernemers kwamen in de problemen
De meeste kinderen konden niet meer naar school
Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld…Iedereen wist het

Maar de lente wist het niet en het ontsproot
Ze draaide onverstoorbaar haar jaarlijkse programma af
Ze schonk ons haar mooiste bloemen en haar heerlijkste geuren
Het was Maart 2020

Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief
Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten
Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging
Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk
In de supermarkt waren allerlei schappen leeg
Allerlei leuke dingen gingen niet meer door, daar werd een streep door gezet en niemand wist wanneer dat weer kon
Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was
Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk…
Er was isolatie, ziekte en paniek….Toen werd de angst pas echt!!

En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit…
En de weken duurden ineens veel langer…
En iedereen hoopte dat er niet nóg meer strenge maatregelen zouden volgen…
De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held…
De wereld was vertraagd terwijl het geen vakantie was, niemand had dit verwacht…Iedereen wist wat er gebeurde

Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien
De Magnolia stond in de knop
De vogeltjes begonnen aan hun nestjes

En toen…
Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt
Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen
Er was weer tijd om te schrijven en te lezen, mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit
Sommigen leerden een nieuwe taal
Sommigen ontdekten kunst
Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug
Anderen stopten met onwetend onderhandelen
Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin
Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen
Anderen verlieten hun vastgeroeste relatie om de liefde van hun leven te vinden
Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken
Iedereen wist ineens wat een ‘vitaal beroep’ was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit
Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken of zingen om op deze manier samen te zijn
Mensen kregen oog voor eenzaamheid en verzonnen dingen om er iets aan te doen
Mensen herstelden van hun stressvolle leven
Mensen die elkaar niet kenden begonnen spontaan een praatje met elkaar
Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen
De overheid ging bedrijven en zelfstandigen helpen zodat ze niet failliet zouden gaan of mensen zouden moeten ontslaan
Gepensioneerde zorgpersoneel bood zichzelf aan om te helpen in de Zorg
Uit alle hoeken kwamen vrijwilligers, iedereen wilde iets doen
Om 20:00 uur s ‘avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden

Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van saamhorigheid, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping, dit deed iets met het collectieve bewustzijn, dit deed iets met alle mensen…
En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit
Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen…Dat wisten we allemaal

En de lente wist het niet,
En de bloemen bleven bloeien, en de bomen liepen uit
En het werd steeds warmer
En er waren veel meer vogels

En toen kwam de dag van bevrijding…
De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was
En dat het virus had verloren!
Dat iedereen SAMEN had gewonnen!!!
En toen ging iedereen de straat op…
Met tranen in de ogen…
Zonder maskers en handschoenen…
De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was
En de wereld was mooier en liefdevoller geworden
En de mensen waren humaner geworden
En ze hadden weer waarden en normen
De harten van mensen waren weer open, en dat had positieve gevolgen
Doordat alles stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan

En toen kwam de zomer….
Omdat de lente het niet wist
En hij was er nog steeds
Ondanks alles
Ondanks het virus
Ondanks de angst
Ondanks de dood

Omdat de lente het niet wist,
leerde iedereen
de kracht van het leven…

Susan Blanco (De Taalrecycler)

“Geïnspireerd door mensen”

🦋Kun je me helpen om dit hart onder het riem zoveel mogelijk te verspreiden onder de mensen? Delen wordt enorm gewaardeerd 🙏💜

Nieuwkerken krijgt gemeentepark van 32.000 m² groot: aanleg start in najaar.

Nieuwkerken krijgt een volwaardig gemeentepark. Tegen eind dit jaar start de aanleg van het 32.000 m² grote groene gebied, centraal in het dorp. Een investering van zo’n 300.000 euro, waarvoor de Sint-Niklase gemeenteraad vrijdag het licht op groen moet zetten.

Al jaren wordt de aanleg van een gemeentepark in deelgemeente Nieuwkerken voorbereid. Vijf jaar geleden al kocht het Sint-Niklase stadsbestuur heel wat gronden aan. In totaal is er meer dan 32.000 m² ruimte beschikbaar, met twee bestaande bossen. Doorheen het gebied lopen nu al zachte verbindingen, onder meer tussen de wijk Wallenhof, het woon-zorgcentrum Populierenhof en het dorpscentrum via het Berkenhof.

In 2014 organiseerde de stad al een inspraakmoment voor de buurt, de dorpsraad en jeugdbewegingen. “En in de tussentijd kwam het ook al verscheidene keren op de dorpsraad en in de gemeenteraadscommissie. Het plan is nu helemaal klaar. Vrijdag leggen we het bestek voor aan de gemeenteraad om over te gaan tot de aanleg”, schetsen schepen voor Ruimtelijke Planning Wout De Meester (Groen) en schepen voor Openbaar Domein Carl Hanssens (N-VA). “Bedoeling is om in het najaar met de terreinaanleg te starten. De verdere afwerking gebeurt dan in de loop van 2020. Dit wordt alleszins een prachtige groene long voor Nieuwkerken, midden in het centrum.”

‘Schapekoppen’

Het nieuwe gemeentepark zal uit vier delen bestaan: twee boszones met wandelpaden, een speelbos, een bloemenweide en een schapenweide met fruitbomen. “Op vraag van de inwoners behouden we de structuur van de bolle akkers. Daardoor zullen er ook waterpartijen ontstaan, waarover we houten brugjes en een houten vlonder leggen. Een stuk van het park laten we begrazen door schapen, een symbolische verwijzing ook naar de historische bijnaam ‘schapekoppen’ voor de inwoners van Nieuwkerken. Ook heel wat fruitbomen krijgen daar een plaats. In de bloemenweide komen goed toegankelijke wandelpaden, ook voor rolstoelgebruikers. In het speelbos komen dan weer spelconstructies, een speelheuvel met een arena en gazonpaden en in het bestaande bos tot slot gaan we paden in houtschors aanleggen.”

De grondwerken en de inrichting van bruggen, paden en spelconstructies worden uitgevoerd door een aannemer. De groenaanleg in het hele gebied gebeurt door de stadsdiensten. 

HLN, JV

’Na de dehumanisering, is het nu tijd voor rehumanisering’

Het Europees Parlement keurt vandaag de resolutie over The Fundamental Rights of People of African Descent in Europe goed. Eindelijk, zegt Wouter Van Bellingen, ooit Vlaanderens eerste zwarte schepen en nu directeur van de vzw Integratiepact.

In 2007 weigerden drie koppels hun huwelijk te laten voltrekken door een zwarte schepen – dat was u. Twee jaar later was er in Brussel de eerste Black European Summit, nog eens tien jaar later is er deze resolutie. Hoe ervaart u dat?

”Toen me dat als schepen was overkomen, vroegen mensen in mijn omgeving me: wat ga je hiermee doen, op lange termijn? Die vraag ben ik nooit vergeten. Zovele jaren later is die resolutie – mede dankzij het European Network Against Racism – mooi en belangrijk. Het is een ijkmoment, bekrachtigd in een ritueel, en dat hebben we nodig – zoals de zwarte mens vroeger werd herleid tot slaaf en dus object, dat was dehumanisering; wat we nu doen, is rehumanisering.”

”De ondertekening is ook een erkenning, een basis om op voort te bouwen, om ons af te vragen wat we nu gaan doen, hoe we een en ander vorm kunnen geven in wetten, zodat we allemaal samen vooruitkomen. Want daar gaat het om: dat we, in wederzijds vertrouwen, een meerwaarde kunnen creëren én die herverdelen. Let wel, die meerwaarde mag niet louter sociaal-economisch zijn. Die slaat ook op culturele, maatschappelijke en ecologische waarden.”

”Die resolutie kan, anders gezegd, een aanzet zijn voor een nieuw sociaal contract in Europa. Dat is volgens mij nodig. Europa kent de jongste jaren veel veranderingen. Op het vlak van migratie, op het vlak van klimaat. Die veranderingen maken mensen bang. Daar kunnen we iets tegenoverstellen, als we dat goed aanpakken, zonder shaming and blaming: we kunnen de waarden van Europa – solidariteit, samenwerking, vooruitgang – herwaarderen.”

Hoe vertalen we dat naar pakweg ons land?

”Wel, ik doe een oproep tot de koning. Laten we een ubuntu-fonds creëren (de term ‘ubuntu’ komt uit zuidelijk Afrika en betekent zoveel als ‘geloof in een universeel gedeeld verbond dat de gehele mensheid verbindt’, JD). Een fonds, bijvoorbeeld, binnen de Koning Boudewijnstichting, onder de leiding van prins Laurent, waaraan de overheid, Belgische bedrijven én mensen van Afrikaanse afkomst bijdragen. Dat fonds kan worden gebruikt voor projecten in België én Afrika, om onder meer de werkzaamheidsgraad van mensen te verhogen.”

In de tekst van de eerste Black European Summit werd meer dan eens verwezen naar de inspirerende figuur van de toen net verkozen Barack Obama. Hoe inspirerend kan Donald Trump zijn?

”Wel, ik zie dat niet zo somber in. Integendeel. Door de houding van Trump, en dus het wegvallen van die grote broer uit Amerika die zo lang voor ons heeft gezorgd, kan Europa net de uitdaging aangrijpen om meer dan ooit onderling samen te werken.”

Tot slot: u staat al enkele jaren niet meer op de barricaden. Waarom niet?

”Ik werk achter de schermen, aan inclusieve diversiteit, en doe dat graag. De nieuwe generatie staat klaar – en ze zal ons voorbijsteken. Ze is anders geconnecteerd, anders en sneller geïnformeerd, meer en collectiever aanwezig. Onze generatie (Van Bellingen is 46, JD) wacht weldra een dienende rol. Maar dat is niet erg.”

JD, De Morgen

Ubuntu Sire, de tijd is nu. We zijn er klaar voor.

Aan zijne Majesteit de Koning van België; Filip

 

Sire,

Hoe gaat het met U en de Koningin en uw kinderen? Met ons gaat het goed. De afgelopen jaren hebben we echter kunnen vaststellen dat niet iedereen van Afrikaanse herkomst het in ons land het ook even goed stelt, al hun talenten kan ontwikkelen of hun competenties erkend wordt. Wat we reeds jaren aanvoelden, werd ook in 2018  via een onderzoek van de Koning Boudewijnstichting bevestigd. Personen met herkomst van Congo, Burundi en Rwanda en bij uitbreiding alle personen met Afrikaanse afkomst hebben het niet makkelijk in onze samenleving. Ondanks hun langere scholing, geraken ze moeilijker aan een job. Liggen de armoedecijfers hoger. En onlangs kwam een VN-werkgroep die ons land bezocht tot dezelfde conclusies. 

Daarom schrijven we U deze brief als moeder, vader,  dochter, zoon, als tante, nonkel als zus, , broer, nicht, neef, kleinkind als toekomstige grootouder.

Meermaals hadden we de intentie U deze brief te schrijven. Maar nu is de tijd rijp. In het verleden hebben we ook uit pijn en verbondenheid met de landen van onze herkomst gevraagd om naamborden van Leopold II te verwijderen. Maar wat doe je dan met de lege plaats en de contouren net als littekensaltijd aanwezig zullen blijven.  Sommigen onder ons zijn net als uw voorvader Leopold II nog niet in Congo, Rwanda, Burundi geweest.  Maar stilaan vielen de puzzelstukken in elkaar.  Bij onze zoektocht naar onze veelvoudige identiteit, naar onze plaats in onze samenleving (her)ontdekten we het oude concept Ubuntu. 

 Meer nog de kracht van Ubuntu: Ik ben omdat wij zijn. En in ons geval is dat echt zo. Zonder uw voorvader waren we nooit hier geweest. Hadden we nooit de solidariteit van ons samenleving gekend. Hadden we nooit de kansen gekregen om te staan waar we vandaag staan.

Maar Sire, we kunnen enkel bestaan, als ook onze grootmoeders, grootvaders, moeders, vaders, dochters, zonen, als tantes, nonkels als zussen, broers en kleinkinderen hier, maar ook in Afrika bestaan.

Daarom omdat we in ons land er altijd in geslaagd zijn om mogelijkheden te vinden waar iedereen stap per stap kan bijwinnen. Hebben we het volgende voorstel:

 Het Ubuntu-fonds, een fonds onder beheer van bijvoorbeeld de Koning Boudewijnstichting en onder voorzitterschap van uw broer Monseigneur, Laurent van België, die steeds een warm hart heeft voor Afrika.

Dit fonds enerzijds gefinancierd door de KBS en anderzijds door de instellingen, bedrijven, organisaties, families  die in het verleden, vandaag maar ook in de toekomst nog voordeel hebben in de band met Congo, Rwanda, Burundi en de andere landen in Afrika. Dit fonds zou projecten in België en in Afrika kunnen ondersteunen. Wat zoals jij weet komt de meeste steun voor Afrika nog altijd van de personen met Afrikaanse herkomst die hier leven.  

Dit fonds, kan een volgende stap zijn in onze gezamenlijke geschiedenis. Een stap naar verzoening. Zou het niet fantastisch zijn dat tegen 2030 België deze droom waarmaaktdoor er samen te voor zorgen dat elk talent telt, elke competentie erkend wordt.  Dat zo terug de welvaart van ons land voor iedereen stijgt, en daardoor de nodige middelen vrijkomen voor de klimaatinvesteringen niet enkel hier, maar ook in het Zuiden waardoor migratie overbodig wordt. Dat dit het begin wordt van rehumanisering, waar ons land terug de leiding neemt zoals het deed na wereldoorlog I bij de pacificatie en na WO II bij de totstandkoming van de VN, de Europese Unie. Dit kan leiden tot een hernieuwd sociaal contract via solidariteit en verbondenheid in een harmonieuze samenleving. Waar we sommigen in de samenleving hun levenskwaliteit gegarandeerd zien en anderen zien stijgen. En onder andere door een hogere arbeidsparticipatie de nodige middelen vrijkomen voor de noodzakelijke investeringen in de samenleving in de zorg, mobiliteit …

 

Zou het mooi zijn om zo de Black History-maand te afsluiten, want we moeten echt niet wachten tot het eindrapport van de VN- werkgroep in september.

 

Want Sire, de tijd is nu. We zijn er klaar voor!!!

 

Namens de Ubuntu-generatie.

Wouter Van Bellingen

Frederick Junior Walumona